Waar ik eigenlijk al jaren behoefte aan heb, maar waar ik nu pas de ruimte voor voel

Vorig schooljaar was een vrij pittig jaar. Nog volop in de ban van corona, waar iedereen last van had. Daarnaast moest ik laten zien dat ik wel die leerkracht was die op onze school, binnen onze stichting werkzaam mocht blijven. Wat lastig is als je het gevoel hebt dat je niet gezien wordt zoals je bent en te weinig geprikkeld wordt. Gelukkig kreeg ik een fantastische coach die mij wel zag. En gelukkig kwamen daar de juiste mensen die wel het vertrouwen hebben in mij.

Wat betreft corona lijkt het een stuk rustiger te zijn. Ondanks dat het er nog is, is de hysterie eromheen grotendeels verdwenen. Geen paniek meer wanneer een leerling of leerkracht positief is getest. Niet meer met z’n allen naar de teststraat. Geen verplichte mondkapjes en QR-codes meer. Wel meer bewustzijn dat we zuinig met onszelf en met elkaar om moeten gaan. 

Wat ook zichtbaar is, is de toename van ongewenst gedrag. Ik merk het en hoor het ook terug van collega’s. Zou corona hier een hand in hebben? Ligt de oorzaak ergens anders? Geen idee. Moeten we er iets mee? Zeker! En daar ligt mijn uitdaging. 

Mijn coach noemde mij een pedagogisch talent, wat mij erg vleidde, uiteraard. Door veel observeren, luisteren naar mijn gevoel en naar mezelf, benader ik het gedrag van kinderen en pas ik mijn handelen aan om het gedrag zo goed mogelijk om te zetten naar gewenst. Net zoals de meeste leerkrachten doen, toch? Ik weet dat ik dit nog veel beter moet kunnen. Ik mis de theoretische onderbouwing. Waar ik eigenlijk al jaren behoefte aan heb, maar waar ik nu pas de ruimte voor voel. En dus ben ik dit jaar gestart met de opleiding master en.

Ik vind het een flinke uitdaging. Ondanks dat ik me goed heb georiënteerd heb, weet ik niet of het me lukt dit binnen twee jaar af te ronden. Misschien doe ik er wel iets langer over. Maar door mijn kennis te verbreden en nieuwe dingen te leren over verschillende gedragstheorieën, systemen en milieus om gedrag en de functie hiervan in beeld te brengen, verschillende interventies in kaart te brengen en hier zelf in de praktijk mee aan de slag te gaan, zie ik gedrag veel bewuster. Ga ik er ook veel bewuster mee om. 

Ook al is dit nog maar een stukje van mijn onderzoeksvraag, het is een ontzettend prikkelende, interessante start. Dit is wat ik nodig heb, wat de kinderen van onze school nodig hebben. Deze uitdaging zorgt ervoor dat ik het na bijna 16 jaar toch weer fijn heb op onze school.

Betty Meeuwesen

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.