In 2016 was het mijn jaar om knopen door te hakken, in 2017 rekte ik de grenzen van mijn comfortzone op en dit jaar neem ik jullie mee de klas in.
Ik neem jullie graag mee naar mijn les mediawijsheid aan klas 1. Het zal rond februari/maart zijn geweest op een middag tijdens het 6e uur.
De klas waar ik mee aan het werk ben heeft veel leerlingen die veel externaliserend gedrag vertonen en weinig kunnen hebben van elkaar. Met deze klas heb ik zo lang mogelijk uitgesteld om naar de Leertuin te gaan. Geen idee wat een Leertuin is? Het is de uitwerking van mijn LOF-aanvraag, lees er hier alles over.
De Leertuin heeft, in tegenstelling tot alle andere lokalen, geen vaste tafel indeling, er staat een bank, er waren zitzakken en de tafels staan er in groepjes. Op deze manier is er ruimte voor leerlingen om op verschillende manieren bezig te zijn met hun eigen werk, alleen, samen of met een groepje.
We gaan starten met het onderdeel programmeren. Hier hebben we verschillende robotjes en apps voor waar we mee aan de slag kunnen. Per les ben je met 1 van de onderdelen aan de slag. De opdrachten wijzen zich vanzelf en er ontstaat een soort van kinderlijk plezier bij de leerlingen wanneer ze merken dat ze een robotje kunnen laten bewegen.
Aangezien er niet genoeg robotjes zijn voor alle leerlingen werken sommige leerlingen ook met de gratis app Playgrounds die op alle iPads van de leerlingen is geplaatst. Zittend in een zitzak oefenen ze met ‘commando’s’, ‘debuggen’ ze een code en maken ze een ‘functie’.
Aangezien verschillende leerlingen bij ons op school veel werken met inner speech klinkt soms de een na de andere rare kreet.
‘Waarom toggle jij die switch niet?’
‘Collect gewoon die gem’
Deze ontspannen manier van converseren door de leerling tegen zichzelf maakt dat ik in een klap al het harde werken in perspectief kan zien. Ik zie ineens een heel betrokken leerling die voornemens is om zijn doel te halen: Byte die switch laten togglen en die gem te laten collecten’
Dit maakt mijn onderwijs leuk: niet alleen maar bezig zijn met het overdragen van kennis maar ook de leerling de ruimte gunnen om zelf vast te lopen in een code en daar vervolgens ook zelf een uitweg in kunnen vinden. Het enthousiaste gejuich bij het halen van een level is oprecht en ik juich met hem mee!
Ik heb eindelijk contact met hem kunnen maken, niet door mijn verhalen over de geografie maar door zijn zoektocht in het schrijven van de juiste code.
Rhea Flohr
Wauw, Rhea wat een mooi voorbeeld van een leeromgeving waarin verbinding, betrokkenheid, ontwikkeling en leren samenkomen, maar bovenal plezier en succeservaringen die samen gevierd worden!