Dat vraag ik me serieus af. U zult zich toch ongetwijfeld een beetje ongemakkelijk voelen de laatste tijd en de slaap niet altijd kunnen vatten. Of legt u al die kritische kanttekeningen naar aanleiding van uw beleid zo naast u neer. Daar lijkt het vaak wel op.
Toch zou ik u willen vragen om deze brief eens aandachtig te lezen. Ik weet zeker dat u dat kunt, dat heeft u namelijk al enige tijd geleden geleerd van één van mijn collega’s. Die heeft zijn/haar uiterste best gedaan om u te leren lezen namelijk, maar ook te rekenen. Dat is ook heel fijn, want wij rekenen namelijk op u. Mocht dat niet goed uitvallen houdt u er dan rekening mee dat wij daar niet langer mee akkoord gaan, reken daar maar op!
Schrijven, dat doet u toch ook. Ook dat heeft u namelijk op school geleerd. Mooie stukken kunt u maken hoor. Wat betreft vorm dan in ieder geval. Prima opbouw, mooie volzinnen en ook de interpunctie is in orde. Daar kunnen wij nog wat van leren.
Inhoudelijk mankeert er wel het e.e.a. aan en dat is wel jammer, maar ja als het om de inhoud gaat dan wordt het natuurlijk wel een stuk lastiger. Daar komt ook een stuk gevoel bij kijken, dat je nadenkt over wat je schrijft.
Daar gaat het lastig worden, want bij het spreken heeft u ons al laten zien dat dit niet uw sterkste kant is. Daar heeft de juf/meester niet helemaal bereikt wat hij/zij zou willen. Want dat doen wij namelijk ook nog. We zorgen er ook nog voor dat “onze kinderen” goed in hun vel zitten, zich veilig voelen, niet pesten en besef hebben van normen en waarden. Daar is het dus bij u helaas niet helemaal goed gegaan, maar het valt ook echt niet mee om al die kinderen, die allemaal hun eigen behoeftes hebben precies te geven wat ze nodig hebben, dat begrijpen wij heus wel, maar toch …..
“Goedemorgen meneer Dekker, slaapt u nog lekker?”
Bent u er nog bij? Begrijpt u wat ik probeer aan te geven. Wij doen er echt toe, wij zijn belangrijk voor dit land, voor de economie en voor onze toekomst. Dat doen wij echt niet alleen, want samen met de ouders van al deze prachtige kinderen en onze collega’s uit het VO (Ja, die met die lastige pubers werken, u kent ze wel) maken wij van ieder kind een volwaardige deelnemer aan de maatschappij. Dat ons dit niet altijd lukt zoals we dat het liefst zouden hebben dat vinden wij zelf vooral heel erg vervelend, omdat we namelijk het beste uit ieder kind willen halen.
Zoals mijn collega’s van PO in actie al aangaven is het “vijf voor twaalf”.
Kloklezen kunt u ongetwijfeld ook, want ook dat hebben we u geleerd op school. Wat we eigenlijk bedoelen is dat het bijna te laat is. Te laat om tot actie over te gaan en ons echt serieus te nemen.
U bent nu echt aan zet!
En kom nu niet met oplossingen, die het probleem niet oplossen. Natuurlijk zijn er mensen met een onderwijsbevoegdheid die nu niet werken, maar heeft u zich ook afgevraagd waarom dat zo is?
En natuurlijk zijn er collega’s uit andere sectoren die wel over willen stappen. Daar zitten ongetwijfeld hardwerkende en capabele mensen bij, maar ik vind dat u ons en de kinderen wel tekort doet door hen met een omscholing voor de klas te zetten.
U moet vooral zuinig zijn op de mensen die er nu zitten en ons mooie beroep voor jonge mensen weer aantrekkelijk maken. Dat kan door ons serieus te nemen, de werkdruk te verlagen door extra handen in de klas en een passende beloning te geven voor het werk wat wij doen. Neem een keer een kijkje in Finland dan kunt u zelf zien wat de effecten hiervan zijn.
Vandaag hebben wij de scholen één uur gesloten. Dat doen wij niet, omdat we dat graag willen, want we willen niets liever dan werken met “onze kinderen”. We doen dat, omdat u ons geen andere keus laat!
In deze brief wil ik u alleen maar aangeven hoe belangrijk wij zijn. Wij mogen trots zijn op wat wij in samenwerking met ouders met onze leerlingen bereiken. We mogen onszelf op de borst kloppen, elkaar een schouderklopje geven en hier en daar een veer stoppen, maar daar zijn we niet zo goed in. Wij vinden het namelijk gewoon ons werk. Het is gewoon ons werk om ervoor te zorgen dat kinderen zichzelf later een plaats weten te verwerven in onze maatschappij.
U bent daar in de basis een mooi voorbeeld van. Onze collega’s hebben ervoor gezorgd dat u in ieder geval de tools heeft gekregen om uiteindelijk staatssecretaris te worden. Uiteraard heeft u daar zelf op latere leeftijd ook nog
een groot aandeel in gehad, maar wij hebben gezorgd voor een solide basis. Het blijft jammer dat u dat niet weet te waarderen, maar u heeft nog een paar minuten.
Dat we niet op alle gebieden bereikt hebben wat we wilden bereiken dat is wel duidelijk, maar we hebben er echt alles aan gedaan! Wellicht dat we in een verlengde instructie samen de puntjes nog een keer op de i kunnen zetten, dat zou mooi zijn.
Het wordt tijd voor actie meneer Dekker. Wees verstandig en zorg dat die actie van uw kant komt! Zo niet, dan doen wij dat wel.
Ik vraag het u voor de laatste keer: “Goedemorgen meneer Dekker, slaapt u nog lekker?”
Met vriendelijke groet,
Jurgen Blakenburg
