Een Leertuin… wat is dat nou eigenlijk?

Ik had al veel gezien en gelezen over de Leertuin van (collega) Apple Distinguished Educator Rhea Flohr, maar sinds vanmiddag weet ik pas echt wat het inhoudt. Hieronder mijn verslag van de gezellige borrel ter ere van de officiële opening van de Leertuin op het Antoon Schellekens College in Eindhoven.

De Leertuin is het succesvolle gevolg van het Leraren Ontwikkel Fonds- project genaamd ‘Inspirerend multifunctioneel mediawijsheid lokaal’ van Rhea. (Inspirerend multifunctioneel mediawijsheid lokaal – LerarenOntwikkelFonds)

De Leertuin heeft de grootte van een normaal leslokaal maar is totaal anders ingericht. Geen klassieke busopstelling, maar een zitbank en kleurrijke zitzakken. De paar tafels die er staan, staan in kleine groepjes opgesteld. Dit nodigt vanzelfsprekend uit tot andere manieren van lesgeven dan die we vaak gewend zijn. Uiteraard bevat de Leertuin ook een ruime Green Screen corner, waar je leuk kunt experimenteren met foto’s en filmpjes in exotische oorden! Zoals bijvoorbeeld Ingrid vandaag even heerlijk naar de Bahama’s was! Twitter

In de Leertuin wemelde het van de leuke technische snufjes. Leerling Robert gaf mij een uitgebreide uitleg en demonstratie over Dash en Dot (van Wonder Workshop). Dash is een grappig robotje dat je van alles kunt laten doen. Je kunt hem bijvoorbeeld een parcours af laten leggen of zelfs muziek laten maken met een xylofoon. Dot kan niet bewegen, maar heeft een scherp oog wat je volgens Robert in kunt zetten om bijvoorbeeld een spannend spel te spelen waarbij je ongezien door Dot een route moet proberen af te leggen. Op mijn vraag aan hem wat je nou eigenlijk leert van al dit leuke spul, kreeg ik een snel en bondig antwoord: ‘coderen!’. En hij heeft gelijk. Bovendien ontwikkel je spelenderwijs ook nog eens goede computational thinking skills!

Leerling Gijs was erg geconcentreerd bezig met het coderen met Micro:Bit. Ik was erg onder de indruk van zijn nauwkeurige en serieuze manier van werken. Dit is coderen van een hoger level! Ik doe het hem in ieder geval niet na. Ik zag draadjes, wielen, LED-lampjes, een ventilatortje en materiaal waarvan ik de naam (nog) niet eens weet. Indrukwekkend!

Verderop stuitte ik op een 3D Print Pen. Grappig dat je met zo’n pen op een relatief simpele manier bijvoorbeeld een zonnebril kunt maken! En wat dacht je van het materiaal van Osmo om een Tangram puzzel te maken? Benodigdheden zijn een app, een speciaal spiegeltje voor op de iPad en de Tangrampuzzelstukken. Hier zou ik zelf nog wel uren mee verder kunnen! Osmo heeft ook een geinige starterkit ontwikkeld voor kinderen om spelenderwijs te leren programmeren. Een soort blokjes, waarmee je letterlijk de stappen weg kunt leggen. Geniaal bedacht! Volgens de enthousiaste leraar (sorry, naam even vergeten) die me uitleg gaf is dit materiaal populair bij vrijwel alle leerlingen en niet alleen bij de technisch onderlegde leerlingen. Ik zou het bijna aan willen schaffen als educatief speelgoed voor mijn eigen kinderen!

De leerlingen die ik gesproken heb gaven allen aan dat ze ook regelmatig een middag op school blijven om in de Leertuin te gaan werken met al het leuks en leerzaams wat deze Leertuin te bieden heeft. Het was hartverwarmend om het enthousiasme van de leerlingen te ervaren.

Als antwoord op de vraag ‘Een Leertuin… wat is dat nou eigenlijk?’ kan ik nu zeggen dat het een ‘inspirerend multifunctioneel mediawijsheid lokaal’ is. Rhea, jouw LOF-project is zeker geslaagd! Ik reed met een hoofd vol inspiratie en enthousiasme naar huis en zag een regenboog… Magic is happening. Onderwijs is mooi.

Judith van Sprundel
Docent op Effent
Apple Distinguished Educator, Class of 2017

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.