Een kerstviering in de klas, die toch voor publiek werd opgevoerd

Het is oktober, in gedachte ben ik bezig met de periode herfstvakantie -kerstvakantie. Wij vieren op school het kerstfeest ’s avonds met de eigen groep. Dit jaar ben ik met mijn groep 6 (een kleine, nog jonge groep met maar 4 meisjes) meegegaan naar groep 7. De viering wil ik dus anders doen in vergelijking met vorig jaar.

Als ik aan de groep vraag of het leuk zou zijn om voor het kerstfeest een musical in te studeren, zijn de meesten laaiend enthousiast. Ik vertel welke rollen er zijn; rollen met veel tekst, zonder tekst, op de voorgrond, achtergrond enz. Ze mogen op een briefje schrijven welke rollen ze willen. We bekijken dan wie er het beste geschikt is voor welke rol. Als ik alle briefjes geïnventariseerd heb, blijkt dat ik heel veel herders heb zonder tekst. Er is geen Jozef ingevuld en er is maar 1 engel. Veel geluidsmensen, dat dan weer wel. Het is duidelijk dat niet alle jongens zin hebben om (veel) tekst in te studeren.

Een klein jongetje, die vorig jaar niet op het podium wilde, wil nu graag schaapje zijn. Ik had die rol niet in gedachten en vraag of hij dat echt wel wil. Is het niet te kinderachtig denk ik. Ik probeer hem een andere rol te geven maar nee hij vraagt het nog een keer en aangezien er een schapenvacht is denk ik, wie ben ik? Het belangrijkste is dat ze allemaal iets doen waar ze blij van worden. Een andere  jongen die vorig jaar niet enthousiast was bij optredens, wil wel herder zijn met tekst, dit is winst.

De eerste hindernis dient zich aan als de moeder van de beoogde Maria komt vragen wat we gaan doen. Zij wil niet dat haar dochter Maria is. Dochter wil wel, maar moeder wil het niet. Niet omdat ze moslim, joods zijn maar Kerstfeest een uit de hand gelopen heidens feest is waar de Christenen de geboorte van Jezus aangehangen hebben. Zij staat er niet achter. Hoeveel begrip ik ook toon, hoe ik ook mijn best doe om te laten zien dat haar dochter het leuk vindt. Het mag niet, ze mag gelukkig wel meezingen. Ik vind het jammer, als ik aan het meisje vraag hoe ze het vindt zegt ze; zingen vind ik ook leuk. Sommige kinderen zouden best opstandiger mogen zijn. De tweede hindernis komt als we het hebben over het zingen van de solo van Jozef.

Jozef wordt gevonden maar hij wil/kan niet solo zingen. Dit lost de groep gemakkelijk op ,de Engel wil wel zingen en Jozef playbackt. Het andere liedje van Jozef zingen ze allemaal. De solo’s, teksten worden thuis geoefend. Het decor wordt geschilderd. De figuren worden door 3 tekentalenten uit de klas uitvergroot en nagetekend, wat ben ik blij dat zij in mijn groep zitten.

Er zijn 2 jongens ook bereid om zich in engelenkleding te hijsen. Ons verhaal heeft  6 herders met 1 schaap. We kunnen geen apart koor vormen, zoveel kinderen zitten er niet in deze groep, alle spelers komen dus bij bepaalde liedjes weer op en zingen mee. Het cd-tje zorgt voor het volume van de koorzang. Er moet veel tekst geleerd worden, dit is toch eigenlijk jammer om dat alleen voor je eigen groep te doen. Zouden we bij de laatste keer oefenen de kleutergroepen laten kijken? Jaa dat is leuk. Dit wordt uiteindelijk een uitvoering op het podium voor alle kinderen van de school, want iedereen wil het wel zien.

Er moet zoveel geleerd worden en er is zoveel teken, schilderwerk verricht dat het leuk is als meer mensen hiervan kunnen genieten. En zo treden we ook op in het verpleeghuis waar de kinderen ook een aantal keer per jaar helpen bij een activiteit. Daar is ruimte genoeg en de ouders kunnen het daar ook zien. De leerlingen genieten, vinden het spannend, doen ontzettend hun best en staan er te stralen. Wat ben ik trots dat ze dit met elkaar hebben gedaan.

En donderdag, ja op donderdag is er ook nog de kerstviering in de klas; in de avond naar school, lichtjes op het plein, met samenzang op het plein, het kampvuur, drinken. De kerstmusical doen we weer, nu met en voor elkaar en dat is toch net anders. De één geniet meer met publiek en de ander is tevreden met de eigen kring.

Vonden jullie het leuk om te doen? Uit alle monden klinkt een hard of iets zachter jaa. Er roept er zelfs één; iedere maand. En ik? Ja ik heb ook genoten, niet gestrest, gekeken naar wat ze willen en kunnen, gesteund en gesouffleerd als het moest en genietend aan de zijkant.

Jongens, bij project De Gouden Eeuw zit ook een toneelstuk…………………………

Corien Simpelaar, leerkracht groep 7 van CBS Het Kristal

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.